Klasa V D – o profilu pływackim 2019/2020

Hura! hura! hurra! Klasa Vd zajęła trzecie miejsce na pływackich zawodach sztafetowych w Kórniku.

21 października cała klasa Vd reprezentowała naszą szkołę w sztafecie pływackiej. Chłopcy po zaciętej walce wyszarpnęli trzecie miejsce wyrównanym przeciwnikom. Natomiast naszym dziewczynom po obliczeniach na podstawie czasów zabrakło 12 centymetrów również do trzeciego miejsca.

Całej klasie Vd serdecznie gratulujemy za sportową postawę. Zawodnikom startującym za walkę do samego końca, a osobą będącym na rezerwie za wzorowe i emocjonujące kibicowanie.

Kolejna edycja zawodów typu Grand Prix w Koziegłowach:

W niedzielę 24 listopada odbyły się zawody pływackie w Koziegłowach. Każdy zawodnik mógł zdobyć punkty za pierwsze sześć miejsc. Podsumowanie wszystkich punktów będzie w czerwcu na ostatnich zawodach w Koziegłowach.

W tym roku organizator zawodów zmienił dość istotny przepis. Każdą ze szkół lub klub może reprezentować maksymalnie 15 osób. Ze względu na to, że mamy trzy klasy sportowe pływackie musieliśmy wybrać 5 najlepszych zawodników z każdej z klas.

100 m styl grzbietowy dziewczyny:

Droszcz Marika-piąte miejsce

Walotka Natasza- dwudzieste pierwsze miejsce

100 m styl grzbietowy chłopcy:

Jankowiak Jakub- jedenaste miejsce

Kapela Dawid – dwudzieste miejsce

Beszterda Kacper- falstart

25m stylem dowolnym dziewcząt:

Dąbrowska Zuzanna- trzynaste miejsce

Łaczek Wiktoria- trzydzieste siódme miejce

Gąsior Wiktoria- trzydzieste ósme miejsce

25m styl dowolny chłopcy:

Grześkowiak Antoni- dziesiąte miejsce

Jędrzejczak Wojciech – dwunaste miejsce

Grzymkowski Olin – trzynaste miejsce

S

Bzdak Patryk – trzydzieste czwarte miejsce

Urbaniak Kryspian – trzydzieste siódme miejsce

50 m styl grzbietowy dziewczyny

Dąbrowska Zuzanna- ósme miejsce

Łaczek Wiktoria- trzydzieste siódme miejsce

Kramer Maria- trzydzieste dziewiąte miejsce

50 m styl grzbietowy chłopcy:

Jędrzejczak Wojciech- dwudzieste miejsce

Grzymkowski Olin- dwudzieste piąte miejsce

Bzdak Patryk- dwudzieste ósme miejsce

Grześkowiak Antoni- dwudzieste dziewiąte miejsce

Droszcz Krystian- trzydzieste trzecie miejsce

Wszystkim naszym zawodnikom serdecznie gratulujemy za waleczną sportową postawę.

Ciekawostki na temat, co warunkuje sukces w procesie treningowym pływaków:

CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA SZYBKOŚĆ UCZENIA SIĘ PŁYWANIA

Wpływ na szybkość nauki pływania mają: 

  1. 1) Uzdolnienia ruchowe;
  2. 2) Poziom rozwoju fizycznego;
  3. 3) Fachowość osoby prowadzącej lekcje, od której zależy metoda nauczania;
  4. 4) Czucie wody;
  5. 5) Pływalność;
  6. 6) Lęk przed wodą;
  7. 7) Motywacja do nauki. 

CZUCIE WODY:

Intuicyjne odczuwanie przez pływaka wielkości oporu i określenia kierunku nadchodzących strumieni wody. Wrażliwość ta ma duży wpływ na przebieg ruchów napędowych, szczególnie w fazie ”chwytu wody”. Umiejętność miękkiego włożenia ręki w nadchodzący strumień wody zależy od stopnia wrażliwości receptorów. Umiejętność przyjmowania jak najbardziej opływowej pozycji do przedłużenia pędu i efektywniejszych ruchów pływaka w znacznym stopniu zależą od czucia wody. 

{Wrażenie dotykowe czyli ciśnienie wody jakie wywiera na głowę, barki i inne części ciała pływaka. Zwiększające się ciśnienie informuje go o przyroście prędkości pływania. 

Praktyka wskazuje, że czucie wody ma duże znaczenie dla oceny przez płynącego efektywności swojego stylu- poprzez określenie prędkości pływania}. 

UZDOLNIENIA RUCHOWE:

Według specjalistów są one silnie uwarunkowane genetycznie. Najlepszym przykładem tych uzdolnień w sporcie jest szybkość przyswajania nowych umiejętności ruchowych. Wrodzone uzdolnienia ruchowe uznaje się powszechnie za decydujące w powodzeniu przy nauce jak najefektywniejszej techniki pływania.

PŁYWALNOŚĆ:

„Ciało w zanurzone w cieczy traci pozornie na ciężarze tyle, ile waży ciecz wyparta prze to ciało”.

Na skutek działania tego prawa,w zależności od poziomu zanurzenia, ciało pływaka waży od 1 do 3kg. 

Pływalność zależy od gęstości ciała, która ulega zmianie w zależności od rozwoju kośćca, tkanki mięśniowej i tłuszczowej a także pojemność życiowa płuc.

Przyjmując stałą gęstość wody wyrażoną w g/m3 (0,9997 g/m3)  równą jedności (1 g/m3), ciało pływaka unosi się na powierzchni wody, gdy gęstość ciała jest poniżej tej wartości. Mówimy wtedy, że posiada pływalność czyli zdolność do unoszenia się na powierzchni wody. Gęstość ciała ludzkiego waha się  na ogół od 0,97 do 1, 06 g/cm3. Gęstość ciała podwyższają kości (1,870) i mięśnie, a obniża tkanka tłuszczowa(0,925g/cm3). Pływak o dużej pływalności może skupić się na nauce techniki a nie na utrzymaniu ciała w wodzie, ze względu na wysoki, naturalne ułożenie ciała działają na niego mniejsze opory wody. Pływalność ma ogromne znaczenie szczególnie w początkowej fazie nauki pływania.

LĘK PRZED WODĄ:

Osoba z dużym lękiem przed wodą może mieć duże trudności nie tyle z opanowaniem techniki pływania, co z jakimkolwiek przełamaniem się do rozpoczęcia nauki pływania. Lęk przed wodą może mieć różne podłoże, dwa najczęściej spotykane przypadki mające wpływ na sposób nauki pływania to:

– wynikający z nieznajomości środowiska wodnego;

– wynikający z przykrych dotychczasowych doświadczeń z wodą (najczęściej podtopienia).

Wynikiem silnego lęku przed wodą może być zbyt duże napięcie mięśniowe, które wpływa negatywne na proces nauczania. Niewątpliwie na pokonanie lęku przed wodą ma wpływ nauczyciel pływania, jego postawa i zastosowane metody nauczania.

Oceny leku przez wodą możemy dokonać na podstawie kilku ćwiczeń stosowanych na pierwszych zajęciach 1) zanurzenie głowy; 2) skok na nogi z brzegu pływalni; 3) w ślizgu z siadu na głowę.

MOTYWACJA:

Ma istotny wpływ na pokonywanie wyżej wymienionych braków np. mniejszej pływalności, mniejszych uzdolnień ruchowych. Na motywacje do nauki wpływ ma jakość prowadzenia zajęć, podejście prowadzącego, grupa, samopoczucie. Duży wpływ na poprawę motywacji ma metoda prowadzenia zajęć i osobowość instruktora pływania a także indywidualne postępy na zajęciach.

Najlepszym stymulowanie chęci do mocniejszego treningu jest forma rywalizacyjna na treningu, którą często stosujemy w formie sztafet na koniec treningu, żeby wykrzesać jeszcze więcej mocy. Do dwunastego roku życia nie należy stosować jeszcze ćwiczeń z oporem, lecz należy się skupić ogólnej wydolności tlenowej oraz optymalizacji techniki, co z sukcesem robimy.