W 100 lecie odzyskania niepodległości, a właściwie przed tym świętem, bo 9 listopada nasza szkoła świętowała tę rocznicę. Uczniowie uczestniczyli w akademiach, w czasie których mogli oglądać przedstawienia, przygotowane przez ich kolegów i koleżanki.
Klasy 4-8 były widzami spotkania na lekcji historii, w czasie której uczennica grająca nauczycielkę zaproponowała przyglądanie się przeszłości przez specjalną lunetę. Okazuje się, że odpowiadanie na pytanie, jak to się stało, ze w śmiertelnej zawierusze I wojny światowej Polska odzyskała niepodległość, nie jest takie proste. Poszukiwania sięgnęły jeszcze czasów zaborów, kiedy to wiele osób (w naszych przedstawieniu Irena Kosmowska) uczyło potajemnie dzieci języka polskiego i historii, sprawiając, że mimo upływu lat bez Polski na mapie istniała ona w pamięci i świadomości. Potem spotkaliśmy dyplomatów, u nas na przykładzie wielkiego Ignacego Paderewskiego, który grając Chopina prezydentowi Stanów Zjednoczonych „urabiał” świat polityczny do przychylnego patrzenia na sprawę Polski i wspierania jej dążeń. I wreszcie bohaterowie najbardziej kojarzeni z rokiem 1918 pojawili się w naszej lunecie – Piłsudski i Dmowski, a ich wielkim wyczynem tego czasu była zgoda i umiejętność współpracy mimo wielu różnic między nimi. Potrafili się porozumieć, bo wiedzieli, że tylko tak uda się coś uzyskać, gdy chodzi o dobro wspólne.
Uczniowie w naszych przedstawieniu odkrywali kolejno, że nie tylko walka, ale i praca, nauka, zgoda, współpraca ,dyplomacja, przyjaciele – to właśnie pozwalało nam dotrzeć do radości roku 1918. Niech i teraz nas uczy historia, jak niepodległość chronić i budować.
Klasy trzecie przygotowały przedstawienie dla młodszych dzieci, aby uczcić wyjątkową rocznicę. Zaśpiewały Mazurka Dąbrowskiego i piękne patriotyczne pieśni, których przesłanie jest aktualne do dziś. Wspominały także dzieje odzyskiwania naszej niepodległości. Wszyscy byli bardzo przejęci i cieszyli się z faktu, że możemy żyć w wolnym kraju.
